برای آنیسای عزیزمان

من هر روز و هر لحظه نگرانت میشوم که چه می کنی؟ پنجره اتاقم را باز میکنم و فریاد می زنم تنهاییت برای من ... غصه هایت برای من ... همه بغضها و اشکهایت برای من بخند برایم، بخند آنقدر بلند تا من هم بشنوم صدای خنده هایت را صدای همیشه خوب بودنت را دلم برایت تنگ شده ... دلم برایت تنگ شده دخترکم ... ...

هر چی میگذشت حضور تو در زندگیمون پر رنگتر میشد. مثلا تولد من بابا ازطرف تو هم به من هدیه داد و این منو خیلی خوشحال کرد. ایشالا سال دیگه خودت با دستای کوچولوت مامانتو بغل میکنی و یه بوسه به مامان هدیه میدی که به همه دنیا می ارزه. روزهایی هم که به سونو گرافی میرفتیم کلی ذوق میکردیم اون دست و پا و چشم کوچولو رو که میدیدیم کلی لذت میبردیم. بابات عاشق رفتن به سونو گرافی بود. توی یکی از این سونوگرافیها بود که به ما گفتن کوچولوی شما دختره و من اینقدر ذوق کردم که نگو. حالا دیگه این دختر کوچولوی ما اینقدر  ورجه وورجه میکرد که نگو! اینقدر لگد زدنات خوشحالم میکرد که اگه یک روز کمتر شیطونی میکردی کلی نگران و ناراحت می شدم.

از هفته هشتم بود که کم کم حالت تهوع، سرگیجه و بی حالی اومد سراغم. طوری شده بودم که از بوی تمام غذاها بدم میومد و حتی بردن اسم بعضی از غذاها هم حالمو بهم میزد. بابایی روزها زودتر خونه میومد و از من و تو مراقبت میکرد. از همه بدتر اینکه امتحانات ترم دانشگاه شروع شده بود و من که همیشه بعد از کلاس کلی حالت تهوع و سرگیجه داشتم، اصلا هیچی نخونده بودم و سر امتحانم با کلی شوکولات می رفتم تا جلوی حالت تهوع ام رو بگیرم. خلاصه این روزها هم گذشتند و کم کم حالم بهتر شد. این روزها تمام غصم این بود که خونه ما یک خوابه و کوچیکه و جایی برای اتاق نی نی نیست. بالاخره ما تصمیم گرفتیم که هر جور شده خونه رو عوض کنیم و بدنبال خونه بگردیم. با اینکه هوا خیلی سرد بود...

نازنیم، امروز که تصمیم گرفتم برای تو وبلاگ درست کنم، یک هفته ای است که وارد ماه هشتم بارداری شده ام و چیزی به دنیا اومدنت نمونده!  ما روزهای زیادی را با هم گذروندیم که با همه سختیش، شیرین بود و بیادماندنی. آبان ماه بود و من به خاطر عقب افتادن قاعدگی تصمیم گرفتم که آزمایش بارداری بدم. اون روز صبح بدون اینکه به کسی بگم  رفتم آزمایش دادم. قرار بود ساعت پنج بعد از ظهر برم برای گرفتن جواب آزمایش. وقتی جواب آزمایش را گرفتم، اونقدر هیجان زده بودم که با وجود اینکه آزمایشگاه سر کوچمون بود، به زور خودمو به خونه رسوندم. البته اونروز خونمون مهمون بود و من تنها کاری که تونستم بکنم، این بود که به علیرضا اس ام اس دادم که داری بابا میشی! علیرضای ب...